Beginning

Δεν ξέρω πως να αρχίσω αυτό το άρθρο αφού είναι το πρώτο μου...Γι' αυτό θα γράψω σκόρπιες σκέψεις μου άσχετες και ταυτόχρονα σχετικές με αυτό το ξεκίνημα..!

Θέλω να βιώσω το blogging σαν μια νέα εμπειρία μέσα απο τη οποία θα κερδίσω πράγματα αλλά και θα δώσω: ιδέες, απόψεις, σκέψεις ίσως και λίγη τροφή για σκέψη.

Η αλήθεια είναι ότι το blog  αυτό το έφτιαξα με αφορμή την τρέλα μου για το μακιγιάζ και λίγο λιγότερο για τη μόδα. Η μόδα και το μακιγιάζ όμως δεν είναι μόνο μπογιές, πινέλα, ρούχα. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι οι άνθρωποι, είναι η φύση, οι ιδέες, είναι γενικά το Modus vivendi. Άλλωστε η τέχνη αντιγράφει τη ζωή..Και η τέχνη προέρχεται από τον άνθρωπο..Αυτά τα δύο, η ζωή και οι άνθρωποι  με ενέπνεαν και με εμπνέουν. Αυτά θα είναι το ξεκίνημά μου.


Μέσα από αυτό το Blog έχω σκοπό να μοιραστώ χρήσιμα πράγματα όπως τα βιώνω στην καθημερινότητά μου που σχετίζονται με το σώμα,το πνεύμα, τη ψυχή,την αισθητική που θα κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.. Ίσως να είναι και μια μεγάλη υπόσχεση, δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω αλλά δεν θα μείνω στην προσπάθεια...


Και με αφορμή το nickname που εντελώς αυθόρμητα επέλεξα θα ήθελα να παραθέσω τους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού που μιλά για τι άλλο; Για τη ζωή!!!http://www.youtube.com/watch?v=12ytmxJC4G4


Cyclamen, you're holding it in again
There's winter in every spring
It's time to let go

Cyclamen, the temperature's rising again
But you're tuber is absorbing the rain
Continues to grow

I know I am dying
Still I'm gonna go trying
I'll make it better

It's over. It's over. It's over.

Cyclamen, it's hard to breath 'cause the air
Is filled with your prayers again
You've got to let go

Cyclamen, Time will always be lighter than Pain
It floats away from your stem
You're left with a bulb

I know I am dying
Still I'm gonna go trying
I'll make it better

It's over. It's over. It's over.
It's over. It's over. It's over. It's over. It's over. It's over. It's over. It's over. It's over.